ក្តីរំពឹងរបស់អតីតកងទ័ពម្នា
កែវភ្នែកជាវត្ថុមានតម្លៃបំផុតក្នុង
ជីវិត។ ប្រសិនជាគ្មានភ្នែកទាំងគូទេ
មនុស្សនឹងត្រូវរស់ក្នុងភាពលំបាកហើយរឹតតែលំបាកទៅទៀតនៅពេលមនុស្សដែលធ្លាប់តែមើលឃើញភាពស្រស់ស្អាតចម្រុះ ពណ៌របស់ពិភពលោក
បែរជាត្រូវងងឹតសូន្យសុង។ អតីតកងទ័ពម្នា្កក់ដែលមានសម្បុរស មាឌ
ក្រអាញពេលនេះគាត់ត្រូវប្រើត្រចៀកសម្រាប់ស្តាប់និងដៃសម្រាប់រាវឬស្ទាបជំនួសវិញដោយសារ តែភ្នែករបស់គាត់ទាំងគូត្រូវពិការ។
ត្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំពេលដែលខ្ញុំទៅបេសក កម្មនៅក្រៅប្រទេសខ្ញុំគិតថាជីវិតរបស់ខ្ញុំនិងគ្រួសារ របស់ខ្ញុំមានភាពស៊ីវិល័យអីចឹងទៅចង់និយាយថាជីវិតថាភ្លឺថ្លាទៅថ្ងៃអនាគតនឹកឃើញថាយើងបានទៅធ្វើការងារនៅទីនេះយើងបាន ប្រាក់ខែច្រើនសង្ឃឹមថាកូនរបស់យើងទៅថ្ងៃអនាគតបានរៀននៅសាលាល្អៗ ហើយក៏សង្ឃឹមថាសន្សំលុយឲ្យកូនបានទៅរៀននៅក្រៅប្រទេសដូចកូនគេអ្នក មានអ្នកធំៗអញ្ចឹងដែរ ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំជួបនូវបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ដល់ពិការភ្នែកអញ្ចឹង ធ្វើឲ្យជីវិតខ្ញុំអស់សង្ឃឹមទាំងស្រុងវេទនាមិនដឹងនិយាយថាម៉េច”៕
No comments:
Post a Comment